خداوندا به حقّ قدر خود بفرست باران را
سه شنبه, ۱۶ تیر ۱۳۹۴، ۱۰:۲۵ ب.ظ
بنام خدا
وطن ، یکبار دیگر خیره کردی خـاک یونان را
نه یونان را ، که کلّ مردمان مات و حیــران را
شــــده تاریخ درگیـــر فــــراموشی و خامــوشی
رخی بنمای وافسون کن زِ کار خویش کیوان را
بزن بر سینه ی شـــب با مسلسلهـــای مــژگانت
بداند دشمنت بمـــــب اتم یعنـــی که مــــژگان را
به پاکــــن باغهـــــای پرگلــت را در فضای نِت
به علمـــت شادمـــان کن عاشقان خاک ایران را
برای دیدن رستــــم به توران دعـــــوتی بفرست
نشان ده سرو بالای جـــوان سهـــــراب تابان را
بده با هیــــــاتی از دوستـــان بر دشمنـــان پیغام
حضور لاله هــای ســـرخ داده بهــــرتو جان را
به شیطان بزرگ و دوستــــانش حجّتی بفرســت
بیاینـــدو ببیننــــد همّــــت مـــردان و ایمـــان را
اگــــرچه خون دل را میدهی خونخوار میگردند
ولی عــاقل نبـــــرد از یاد بازیهــــای دوران را
هزاران سال ماندی و پس از این هم به پا هستی
به تدبیری به پاکن قبلِ زخمــت کاخِ درمـــان را
نمــــی فهمنـــــــد از نــور ولایت یا مسلمـــــانی
از این رو با اتم بستند زلف حـرف و پیمـــان را
به دردی مبتــــلا هستنـــدو مارا متّهـــم کــــردند
نمیـــــداننــد بومـــی شد توانش یاکه امــــکان را
ندارند اعتقـــادی بر ره و رســــم جوانمـــــردی
کجا فهمنــــد بر مــــوری نظر بودش سلیمان را
وطن چشمش به تیمی از بزرگان سلحشور است
مبادا دست تنها مــــانده گرگان خورده چوپان را
به پایش داده این ملّـــــت تمـــام هستی و عشقش
خــــداوندا به حــــقّ قـــدرِ خود بفرست باران را
احمدیزدانی
(کوتوال)
