خالق من مرا حمایت کرد

خالق من مرا حمایت کرد
یک فرشته به من عنایت کرد
در تمام درازی عمرم ،
بهر آسایش من همّت کرد
داده بر من نشان بزرگی را
هرچه کرد او ز روی حکمت کرد
هر کژی کردم او به ره آورد
زندگی را فضای عزّت کرد
با تصادف شکستم از پایم
با محبّت رهین رحمت کرد
همدمی را به انتهایش برد
سهم من را ز خود خجالت کرد .

مردکی ظاهراً توانا بود

مردکی ظاهراً توانا بود
خودنمائی لباس آقا بود
دیگران کرده اند غلو از او
کرده کاری که کار خُل ها بود
بیخیال از عواقب کارش
زد به راهی که پر خطرها بود
در همه عمر خود نراند هرگز
راندنش تند و بی مهابا بود
حرکتش روبسوی نابودی
دیگران کارشان تماشا بود
رفت تا قعر درّه با سرعت
سعی او کار سخت و بیجا بود

امشب است آن شب که میماند به دنیا یادگاری

امشب است آنشب که میماند بدنیا یادگاری
تیم ملّی می‌کند کاری برای ماندگاری
لشکری با ساز و کار خاص خود در قلب میدان
کرده با یک تک گل زیبا و عالی شاهکاری
هرچه پیش آید خوش آید ما که خوشحالیم و خندان
از خدا کرده طلب تا گشته گل ها بیشماری
باید آنجائی که میسوزد بریزد آب دشمن
می‌شود کاری که با گنجشک کند باز شکاری

خون گریه باید کرد از کودک کشی ها

خون گریه باید کرد از کودک کشی ها
از سوی اسرائیل این افعی هفت سر
باید نشست و غُصّه خورد و اشک بارید
از اژدهای غاصبِ پست و ستمگر
هرکس که ظالم هست یار صهیونیست است
خنجر زده از پشت بر حق بار دیگر
شد غزّه ویران از جنایتهای غاصب
شیطان و اسرائیل هم را بوده یاور
شورای امنیّت رفیق ظالمان است
بهر هدفهای ستمگر بوده معبر
همواره ایران یار و پشتیبان مظلوم
همراهی مظلوم را دارد به باور
باید نشسته عالم اسلام با هم
تدبیر عاجل کرده بر نابودی شر .

منکر به اصول طول و پهنای وجود

منکر به اصول طول و پهنای وجود
در حبس تصوّرات بیجای خودش
برخاسته خورده بعد از آن میخوابید
یک گام نمیگرفت از جای خودش
از زندگی و زمانه اش مینالید
درگیر لباس تنگ دنیای خودش
رفتند همه او در عالمش تنها ماند
زندانی در حصار رویای خودش
هر روز به نقشی و شبش در نقشی
در مخمصه های سخت اجرای خودش
مفهوم بشر بلای جانش شده بود
زد تیشه به ریشه های فردای خودش .

بهترین سود همه منطقه را او میبرد

بهترین سود همه منطقه را او می برد
هرچه را کاشته صدتا عوضش برمیداشت
خبر آمد که ترازوی مطفّف دارد
پرچمش را بخیانت به امانت افراشت
کم فروشان شده از خالق عالم تهدید
شد اسیر غضب هرکس که بشوخی انگاشت
از خدا میطلبم توبه کند از کارش
نکند میشود آتش و خسارت انباشت .

ریاست بود و میزی بود و پشتش

ریاست بود و میزی بود و پشتش
درخت دشمنی هر روز می کاشت
زمان برگشت و میزش واژگون شد
زمانه داس و او را هرزه انگاشت
شکایت مینمود از روزگارش
برایش راحتی یکروز نگذاشت
نمی گفت از عملکرد خودش هیچ
از آن تخمی که در آغاز ره کاشت
نمی چینی بجز آنی که کاری
دهد میوه تو را هر کاشت برداشت .

تبریک به همسایه

عرض تبریک تولّد به تو بانوی زلال
دور باشد ز شما تا به ابد رنج و ملال
مرد خانه ز وجود تو بود آسوده
مثل خورشید بتابی به وجودش صدسال
سایه ساران خنک باشی و انسان شریف
اوج شادی و در این دوره ی مشکل خوشحال
اهل علم و عمل و آدم استثنائی
بوده همسایگیت فخر و خوش از تو احوال
بکنی با هنرت شهر خودت را خوشنام
نشوی خسته محقّق شَوَدَت هر آمال
تن سالم و دل خوش بُوَدَت همواره
خانواده بُوَد عشقت و برایش تو مدال .

غربت

گلهای پرپر خود را ندیده اند
با دیگران به توافق رسیده اند
بستند چشم حقیقت شناس خود
بال خیال و خلوت غربت خریده اند
اینها اسیر بلای گمان خود ،
هر خرمنی که دیده به آتش کشیده اند
درگیر عالم رویا و وعده ها
باور نموده هرآنچه شنیده اند
دیدند مهربانی و باور نکرده اند
از مام میهن خود دل بریده اند
با خانه قهر کرده و رفتند در سکوت
جز بی وفائی دوران نچیده اند .

وعده به زن و بچه

دادم به زن وبچّه ی خود وعده فراوان
گفتم سخن از زندگی راحت و آسان
گفتم همگی منتظر معجزه باشید
حل میشود هر مسئله با قدرت ایمان
زیرا که شده وعده ی دلشادی و خوبی
از سوی کسانی همه از قلّه نشینان
از شادی و آسایششان گفته سخن ها
من دادِ سخن داده بعنوان پدرجان
اکنون شده ام پیرو نشد وعده محقّق
پاسخ نتوانم بدهم من به جوانان
گردیده طلبکار و بدهکار و خرابم
درمانده شدم از سخن سرد عزیزان
ماندم به درون گِل نادانی خود من
تقصیر من است عجز وکیلان و وزیران؟
آنان که مرا قبله ی جان بوده همیشه
با بی عملی کرده غنی را چو فقیران؟
از دست گناهی که نکردم شده محکوم
چوپان شده گرگی که ندارد غم دوران
شرمنده ام از هموطنان از همه اقوام ،
از بس که دفاع کرده ام از وازَد میدان.