حسد

قطره ای چون که آب دریا دید

سرد شد از حسد ،بخود لرزید

گفت ، دریا ببین مرا اینجا ،

راحتم ، غرقِ نعمت دنیا

ظاهرم را نبین که هستم کم

باطناَ من قویّم و محکم

من چنینم ، چنان کنم آخر

چون اراده کنم شَوَم لشکر

خنده رو ، شادمان ، قوی دریا

گفت ای قطره ، دل بده با ما

روبسویم بکن ، بیا با من

همرهی کن که تا شَویم یک تن

با من از خود بگو و از وحدت

 با حسد جنگ کن تو با قدرت

با حسد کارها شود مشکل

از حسادت نیاید هیچ حاصل

قطره نشنید پندِ دریا را

از حسد سوخت ، شد بخار آنجا

قطره های یکی شده ، دریا

شده راحت از آنهمه من ها

حال ای آدم حسود ، اینجا

بتو دارم پیام من ، دریا

دست بردار از حسادت خود 

تا ببینی در آن سعادت خود

ورنه رنجِ حسد کُنَد نابود

همه ی هستی تو ، بودو نبود 

گفتم حرفم ،شنیده ای ، بدرود  

رنج و بدبختی است سهم حسود.

احمدیزدانی

حضرت عشق

حضرت عشق ،ای تو مرا شهریار
آمـــــده ام تا که شَــــــــوَم رستگار                       #عشق  
توبـه پذیرا شـــــــو وَ راهـــــم بده
بی تـو منم روحِ مـــــریض و نزار
رفتــــه به این فکر که راحت شوم
ســــوخت دل از دوریِ زیبــا نگار
دور شدن بودو نحـــوست مــــــرا
بخت گذر کرد زِ نصـف النّهــــــار                                 #روزگار  
فاصله ها هـرچِقَــــــــــدَر بیشتــــر
سخت تر اوضـــاع شده ،دل بیقرار
غفلتِ  از تو شـــــده آفـــت مـــــرا
کرد به من زندگیـــــم زهـــرمــــار
تلخ شده کامِ من از هــــــر شکــــر
عین زمستان شده فصـــــل بهــــار
ماهیتِ بودن مــــــن شــــد سیــــاه
شد همـه اوقات خــــوشم گیرو دار
تاکـــه دوبــاره به تــو پیوستـــه ام
چونکه تو هستــی همــــۀ اقتــــدار
ایمنــــی لانۀ مرغـــــان تــوئـــــی
حفظ کنی از غضــــــب روزگــار
ابر ببارد اگـــر از قلـــــب خــــود
از تو ببارد گـــــوهــــر شاهـــوار                         #گوهرشاهوار  
بانگ خروسی که بخــواند سحـــر
از تو بخواند و بگــــــوید شعــــار
خط شکنان وقت دفـــاع از وطــن
یاد تو در سینه اشان مــــــاندگـــار
کشتی طـــــــوفــــانی بحــــــر بلا
از تو بساحل برســـــد ،کامـــــکار
عشق ، توئی قبلــــــۀ جـــــانانه ام
عشق ، توئی قـدرت و شورو وقار
رهـــــرویِ راهِ تـو وَ دارم امیـــــد
تا کـه ســــــرآید همـــــۀ انتـــــظار
حضرت مهدی بدهــد رخ نشـــــان
خون ِ شهیـــدان بنشینـــــد ببـــــــار
جنــگلِ دنیـــــــا بشــــود فاضــــله
نورِ تنـــابنــــده شـــــود شـــــام تار
زحمـــــت ملّـــــت ثمــرش را دهد
دورِ سیـــــاهی بکشد حــق حصـار
گـــرگ به مهمــــانیِ میشــان رود
برّه نتــــرســـد دگر از هـــر شرار
بر ســرِ چشمــــه رَوَد آهـــو وَ ببر
کرده بهـــم مهــــرو محبّت نثـــــار
هرچه که گفتم همه با دست توست
رویش گل ، سبزیِ در مــــرغـزار                             #مرغزار  
باز پنــــــاهـــــم بده ای ســـــرورم
خنـــــده بکــــن ، برمن عاشق ببار
تا به وجـــــود تـــو و از دولتــــت
جـــاری رود تو شـــــود جــــویبار
احمدیزدانی                                       #احمدیزدانی  
                                #kootevall  
http://shearerooz.blog.ir
kootevall.blog.ir

با دیدن چشم تو معنا می پذیرم

با دیدن چشم تو معنا می پذیرم

چشمانِ من ،من بی تو معنائی ندارم

عشقِ من و دور از من و بی توغمینم

بی عشق روی تو که رویائی ندارم

امروز دستم را بگیرو یادِ من باش

هر روزِ من دیروز ، فردائی ندارم

من رودم و جاری به صحرای کویرم

در حسرتت رویای دریائی ندارم

رفتن فقط در جستجویت لطف دارد

بی تو برای رفتنم پائی ندارم

در آرزوی تنگ آغوشت گرفتار

من عاشق و در عشق پروائی ندارم

آه ای امید جاریِ در لحظه هایم

من در نبود تو تماشائی ندارم

احمدیزدانی