مسافر

مسلمانم ، بجانم بسته شد مهر وطن ،

دلبسته ی آنم

به جنگی نابرابر کرده ام اثبات ،

میدانم،

اگر صدبارهم من ،

قطعه قطعه گردم و زنده

نداری باورم ، ای بی وطن

فرزند ایرانم

پذیرا گشته یا طردم کنی ،

فرقی نخواهد کرد

مسافر بوده راه و رسم آنرا 

خوب میدانم

داس جدائی

یک عمر بوده مسافر وَ در سفر

چشمان جاده وَ چشمانت همسفر

مانده است بوی تو در خاطرات راه

نفرین به داسِ جدائی و بر تَبَر.

احمد یزدانی