حضرت عشق
حضرت عشق ،ای تو مرا شهریار
آمـــــده ام تا که شَــــــــوَم رستگار #عشق
توبـه پذیرا شـــــــو وَ راهـــــم بده
بی تـو منم روحِ مـــــریض و نزار
رفتــــه به این فکر که راحت شوم
ســــوخت دل از دوریِ زیبــا نگار
دور شدن بودو نحـــوست مــــــرا
بخت گذر کرد زِ نصـف النّهــــــار #روزگار
فاصله ها هـرچِقَــــــــــدَر بیشتــــر
سخت تر اوضـــاع شده ،دل بیقرار
غفلتِ از تو شـــــده آفـــت مـــــرا
کرد به من زندگیـــــم زهـــرمــــار
تلخ شده کامِ من از هــــــر شکــــر
عین زمستان شده فصـــــل بهــــار
ماهیتِ بودن مــــــن شــــد سیــــاه
شد همـه اوقات خــــوشم گیرو دار
تاکـــه دوبــاره به تــو پیوستـــه ام
چونکه تو هستــی همــــۀ اقتــــدار
ایمنــــی لانۀ مرغـــــان تــوئـــــی
حفظ کنی از غضــــــب روزگــار
ابر ببارد اگـــر از قلـــــب خــــود
از تو ببارد گـــــوهــــر شاهـــوار #گوهرشاهوار
بانگ خروسی که بخــواند سحـــر
از تو بخواند و بگــــــوید شعــــار
خط شکنان وقت دفـــاع از وطــن
یاد تو در سینه اشان مــــــاندگـــار
کشتی طـــــــوفــــانی بحــــــر بلا
از تو بساحل برســـــد ،کامـــــکار
عشق ، توئی قبلــــــۀ جـــــانانه ام
عشق ، توئی قـدرت و شورو وقار
رهـــــرویِ راهِ تـو وَ دارم امیـــــد
تا کـه ســــــرآید همـــــۀ انتـــــظار
حضرت مهدی بدهــد رخ نشـــــان
خون ِ شهیـــدان بنشینـــــد ببـــــــار
جنــگلِ دنیـــــــا بشــــود فاضــــله
نورِ تنـــابنــــده شـــــود شـــــام تار
زحمـــــت ملّـــــت ثمــرش را دهد
دورِ سیـــــاهی بکشد حــق حصـار
گـــرگ به مهمــــانیِ میشــان رود
برّه نتــــرســـد دگر از هـــر شرار
بر ســرِ چشمــــه رَوَد آهـــو وَ ببر
کرده بهـــم مهــــرو محبّت نثـــــار
هرچه که گفتم همه با دست توست
رویش گل ، سبزیِ در مــــرغـزار #مرغزار
باز پنــــــاهـــــم بده ای ســـــرورم
خنـــــده بکــــن ، برمن عاشق ببار
تا به وجـــــود تـــو و از دولتــــت
جـــاری رود تو شـــــود جــــویبار
احمدیزدانی #احمدیزدانی
#kootevall
http://shearerooz.blog.ir
kootevall.blog.ir