بیست و دوّم بهمن

امــروز روزِ بیســت و دوّم بــود از بهمـــن

روزی که کشور بیمه شد، آســود از دشمـــن

باران و برف امروز غوغـــا کـــرد در اینجــا

دنیـــا بزرگی هـا تمـاشـا کــرد در اینجـــا

از مــــردو زن، پیر و جـــوان بودند پای کار

عشّــــاق بالیـــدنــد از زیبـــایی دلــدار

گــل داد بارِ سیّ و شیشم بوستـــانِ مــــا

حیران شدند عالم، خصــوصاً دشمنـانِ مـــا

از سرخیِ خونِ شهیـدان لاله گـون میهـــن

برگشت بر دشمــن تمامِ مـکـرِ اهــریمــن

توفنــده تنــدر بود در هـــر کــوچه و بازار

شد دشمنِ ملّـت کلافـــه باز چـون هــر بار

در روزِ یوم الله همــه از عشــق خنــدیدیم

معشــوق مــا اسلام بود و عشــق ورزیدیم

جمعی همه عـــاشق همـه دلـداده، از مستان

دل را نثــــارِ عشقِ خـود کــردیم ما،  ایران

Ahmad-yazdany