اشعار احمدیزدانی

اِندِ بخشش توئی خدا ، اِندِ

بیخیالی ، لطافت و حالی

چشم پوشی و پرده پوشی تو ،

با مرامی و اِندِ خوشحالی

تو خداوندگار موجودات

بَدو خوب و سخنوَرو لالی

من اگر بوده جای تو خالق

مینمودم بپا چه جنجالی

چون صدا میشنیدم از یک تن

داده فرمانِ قحط و خشکسالی

آنقَدَر کُشته از بشر تا که

نزند کُرّه ی مگس بالی

همه را داده دست بدبختی

تا شود سوژه های نقّالی

گفته تنها سخن ز آزادی

در عمل قیل و قال و بدحالی

جیک اگر میزد هرکسی فوراً

داده او را به دست خلخالی

ای خدا من تو را شَوَم قربان

که نشد پشمِ همچو من قالی

باش خالق خدا تو ، من بنده

تا نبندم بساحتت خالی

جای تقدیم شعر در صفحه

نکنم هارت و پورت توخالی.

#کوتوال_خندان