اشعار احمدیزدانی

کودکی آمد به دنیا ، ابتدایش سخت بود

گریه ها در کودکی ها ،ابتدایش سخت بود

تا درآید او به کارِ آب و گِل گردد جوان

در تمام آن قضایا ابتدایش سخت بود

انقلاب آغاز شد در کشورما ابتدا

سخت بود آمّا شدیم از انقلاب حاجت روا

بحث درگیریِ با شاه و جدالِ روز و شب

سخت بود امّا تحمّل کرد درد ما دوا

جنگ شد ، حمله به اینجا و به آنجا سخت بود

هشت سالِ جنگ تحمیلی به مولا سخت بود

دست جنگ افروز شد کوتاه و کشور مستقل

ابتدا بر مردم آزاده ی ما سخت بود

خنجر تحریم سخت ، امّا نباشد کارگر

هست سختی چون گوهـر ،آرد بهمراهش هنر

بر توافق ملّت ما باز کرد آغوش خود

شد توافق خوب ،وقتیکه نشد ، مطلوبتر

آخرش خیر است اگر در ابتدا سخت و بد است

روز از شب میرسد گر ابتدا سخت و بد است

نقطه ی عطفیم در دنیا ، صبوری لازم است

شیر از آتش رود سر ، ابتدا سخت و بد است

ناز دشمن را کشیدن سخت و خفّت سخت تر

دبّه ی دشمن شنیدن سخت و خفّت سخت تر

بهتر آن باشد که با سعی خودو افکار خود

از کف دست موی چیدن سخت و خفّت سخت تر

باج میخواهند ، آیا می پذیری هموطن؟

زور میگویند ، آیا می پذیری هموطن؟

اسب عوض کردند در حین سواری بارها

ما نمیخواهیم ظلم و ناگزیری ، هموطن

هرکجا شد استقامت مشکلات حل شد از آن

میکند باطل تحمّل سِحرو مکر دشمنان

هست میدان عمل اینجا نه حرف و خواب خوش

پای کلّ اعتقادات است اینجا در میان