اشعار احمدیزدانی

وه، بهــار آمد به کـــوهستان ، صفا آمد ، چقدر زیباست عشق

آسمان نیلی به مثل سینه پهناور ،عجب غوغــــاست عشـــق

گفتگوهـــا در زمستــــان شـــد به شبهــــای درازش تا سحـــر

در بهـــاران جشــن هـــــا برپا شود ،هر روزِ آن یلداست عشق

نو عـــروســـان غـــرق رویای جـــــــوانی تازه دامادان به شوق

تا به پا دارند خیمـــه در سحـرگاهــــــان  ،پر از رویاست عشق

هم پرستو زاغ و بلبل ،کبک و قمــری شــــــادمان از این تلاش

دلربائی میکند هرگوشه ای جنبنـــــدگان ،دنیــــاست عشـــق

روح هستــــــی زنده مـــی دارد تمـــــام آفــــرینش را یقیـــــن

ناخدای آفرینـــش شادمــــان از بنــــدگان ،دریاســـــت عشق

احمدیزدانی