اشعار احمدیزدانی

قوقنوس دل من با سفرش زد پرپر

شده از شعله ی او پُر همه ی کوچه و در

هیزم آتش جانم همه از خاطره ها

بوی گُل با سفر گـل نرود از دفتر

خاطراتی که در ایّام و همه لحظۀ آن

همچوخون رگ تاک است به پیمانه ی دهر

آن اُبُهت و صفا همرهِ با کارو تلاش

رفت همراهِ دگر عشق و صفا با ساغر

از لهیب تن تبدار و غمش یاد آرم

و مرامی که ازآن هست سخن ها در شهر

نازِ یک کوچه ی بن بست بزرگان کهن

میکشیدند به عزّت و رضایت با سر

یاد ایشان زده آتـش به همه هستی و دل

خون شد از دوری رویـش ودرختان بی بر