بال پرواز

چشم خود را که میگشائی تو

قفل عالم گشاده میگردد

شادی و عشق میزند لبخند

کارِ مشکل چه ساده میگردد

همه ی جان من شود آزاد

میشوم مردِ ساحرِ خوشبخت

با نگاهِ تو بال پروازم

بار دیگر اعاده میگردد

احمدیزدانی

من و ماه

من و ماه و شب و بیداری و عشق است و تو کم

تو نبـــاشی همــــه عــــــالم سیه و درد و ستم

بِشِکــن قفلِ قفس را و به مــــن ملحــــق شـــو

من و تو مــــا بِشَویم و نشــــود حاکـــــم غــــم