میز
آسمان شاهد ، زمین شاهد ، خدایا گـــــوش دار
آی آقائـــی که پســتـــی داری و میـــــزی وکـار
مردمـــان یا همــوطـــن هستند یا هـــم نــوع تو
سخـــت درگیـــــرند در تغییـــر وضــــعِ روزگار
بیست و پنـــج قـــرن حاکمیّت با نظامِ زورو زر
دادن تغییر آن سخت اســـت و رنجـــش بیشمار
کار پایان یافــــت اکنـــون وقــتِ تثبیت و تلاش
بهتــــر آن باشــــد که همراهی کنیم و کارو کار
تا زمــــانـــی که به پشت میـــــز داری اقتــــدار
فــــرصتــی داری برای کار ،کـــــم کن از شعار
اهــــل دل گفتنــد مدیریّت ضعیف و خسته است
دوربـــاد از ســـــاحتِ فــــــرزانگانِ ایــن دیــار
آدم شــایستــــه و لایق ، مـــــدیرِ حـــق مــــدار
گــرچه بسیار است ، کافی نیست در این کارزار
خوب برایت نکته ای میگویم و زحمت کم است
وای از روزی کـــه برگــــردد ورق ،پـایانِ کـار
آن زمـــــان تنهــــا خدا باید بفــــریادت رســـــد
هــــرچه منفــــی هســـت میگـردد برای تو نثار