اشعار احمدیزدانی

ای دختر زیبا ، نوه ام ، گوهر تابان

ای چهره ی دیگر ز خدا کرده نمایان

آرامش سیّال و هوای خوش قلبم

دلشادی من ، شادی  و دنیای بهانه

تو دختر دانش به دل باغ جهانی

شاهکار خدا از قلمش گشته بیانی

آوازِ خوش و صوت جهانی بنانی

تو باده ی در جام شر و شور زمانی

پیری نپذیری وَ بمانی به جوانی

زیباتر از آنی که بگویم که چنانی

اینست دعای من و انجام ز ساقی

امّید که تا بوده جهان مانده تو باقی .