مهربانی

مهربانی ، از تو و از لطف تو شرمنده ام

تا بفکرت می‌روم یاد تو گردد خنده ام

واقعاً غیر از تو را هرگز نمیبینم حریف

قدرتی که میخورم از آن زمین تا زنده ام .

.

شیطان

شیطان چو حرف بی عملان ورشکسته است

درگیرتر ز گرگ گرفتار و خسته است

از بس زبان بریز و مزوّر و ناکس است

چون خواهشی به کُنج کنایه نشسته است

مردم

دل داده ی مردمم و از آن شادم

در سینه ی خود از عشقشان آبادم

جز مهر و محبّت خلایق عشقی

ارزانی من نکرده است استادم