به بوم شعر زمان می کشم به صد تصویر
حکایت ستم از دشمنان پست و حقیر
یقین که میرسد از ره بهار عالمگیر
اگر مقاومت و صبر باشد و تدبیر .
قدّ دیوار شعر کوتاهست
بر سر راه واژه ها چاهست
در عوض فلسفه رها ، بی قید
مثل یک کهکشان پر از راهست
بیا که حاجت ما را روا کنی ایدوست
گرانی از همه ارزان سرا کنی ایدوست
بیا که آمدنت چون کلید مشکل هاست
چه میشود که نگاهی به ما کنی ایدوست